Hiken naar Everest Base Camp, het is een ervaring die voor veel reizigers boven in de top-10 van reisdromen hangt. Logisch, Mt. Everest heeft als hoogste berg ter wereld een enorme aantrekkingskracht op veel mensen. Voor velen lijkt het echter ook een verre droom om ooit zo dichtbij deze gigant te komen. Dit hoeft echter niet zo te zijn, want met de 12-daagse trek naar Everest Base Camp kom je face-to-face met hoogste berg ter wereld!
Jeanne, die veel aan Backpackcentrale had tijdens de voorbereiding van haar reis naar Australië, deed in 2019 de hike naar Mount Everest Base Camp. Zij schreef vervolgens haar ervaringen op en vroeg ons of wij dit wilden delen met de wereld. Als groot fans van Nepal kunnen we dat natuurlijk niet achterhouden. Bij deze dus een dag-tot-dag ervaring, prachtige plaatjes en handige tips voor Everest Base Camp.
In dit artikel
- Hoe ziet de hike naar Everest Base camp er van dag tot dag uit?
- Moet je met een georganiseerde reis of kun je het ook zelf regelen?
- Hoe fit moet je zijn voor Everest Base camp?
- Welke spullen zijn echt handig om mee te nemen?
Hoe comfortabel zijn de slaapplekken? - Hoe zit het met eten en drinken onderweg?
- Hoeveel mensen kom je tegen, is het echt zo druk?
Hoe ziet de 12-daagse hike naar Everest Base camp er van dag tot dag uit?
Dag 1: vlucht naar Lukla (2.800m) en trek naar Phakding (2.610m)
Om 5 uur ’s ochtends vertrekken we vanaf Thamel, het toeristendistrict in Kathmandu. Hier ontmoeten we direct onze gidsen en nemen we een taxi naar het vliegveld van Kathmandu (waar op dat moment de vlucht nog vandaan gaat). Hier begint de trek voor de meeste mensen: met de vlucht naar Lukla (volgens sommige tv-programma’s het gevaarlijkste vliegveld van de wereld).
Onze vlucht naar Lukla staat gepland voor half 7 ’s ochtends, maar vanwege mist in Lukla vertrekken we pas rond half 10. De vlucht duurt zo’n 40 minuten en heeft – als je aan de linkerkant van het vliegtuig zit – uitzicht over de bergen van de Himalaya. Zodra je Lukla in zicht krijgt weet je direct waarom dit een gevaarlijk vliegveld is: de landingsbaan is namelijk maar zo’n 500 meter lang.
Aan het eind van de ochtend beginnen we het eerste deel van de trek en lopen we richting Phakding. Dit is ongeveer 7.5 kilometer lopen en gaat bergafwaarts. Een makkelijk begin, totdat je je bedenkt dat je op de terugweg het laatste stuk dus weer bergop moet!
Dag 2: Trek naar Namche Bazaar (3.445m)
We vertrekken vroeg richting Namche Bazaar om zo de grootste menigte voor te zijn. Ook al is dit maar zo’n 7,5 kilometer lopen, we zijn toch al snel 6 uur onderweg.
Vlak voor Namche ligt een “beruchte klim”, volgens onze gids. Halverwege merken we al waarom, want op zo’n 3.400 meter is de hoogte al goed voelbaar: iedere stap kost moeite. Maar, zegt de gids, je wordt beloont met het eerste uitzicht op Everest! Mits het niet bewolkt is, en helaas trekken de wolken aan het eind van de dag de vallei in dus lopen we verder door de mist. Gelukkig komt dat uitzicht nog wel goed in de komende paar dagen.
Halverwege de middag komen we aan in Namche, waar we inchecken in de lodge. En wat een luxe, want we hebben hier een werkend stopcontact en een (soms) werkende warme douche!
Dag 3: Acclimatiseren in Namche Bazaar
We blijven deze dag in Namche Bazaar om te acclimatiseren. Dit doen we om hoogteziekte te voorkomen, dat kan namelijk een serieus gevaar zijn op de Everest Base Camp trek. We klimmen daarom zo’n 400 hoogtemeters om alvast aan de hoogte te wennen en lopen daarna weer terug naar Namche.
We bezoeken eerst de gedenkplek voor Tenzing Norgay, de man die (samen met Edmund Hillary) als eerste de top van Everest bereikte. Hier hebben we prachtig uitzicht over de omliggende bergen. Hierna lopen we naar het Everest View Hotel, waar je goed uitzicht hebt over Mt. Everest (what’s in a name?). In de middag bezoeken we de zaterdagmarkt van Namche. Hier kopen we wat lokale producten, souvenirs en – erg belangrijk – wc papier.
Dag 4: Trek naar Deboche (3.820m)
Inmiddels gewend aan de hoogte beginnen we vol goede moed aan de trek richting Tengboche. En terecht: want dit gedeelte van de trek is prachtig! Het weer zit mee en we hebben prachtig uitzicht op Everest, Lhotse, Nuptse en Ama Dablam.
Deze dag komen we er ook achter dat “plat” in het Nepalees iets heel anders betekent dan “plat” in het Nederlands. Onze gids belooft ons dat het eerste gedeelte van deze dag vooral plat zal zijn en kijkt de groep verbaasd aan wanneer we vragen wanneer het dan toch plat wordt: “Hoezo? Dit is toch plat?”
We bezoeken het klooster in Tengboche en lopen door de mist verder naar Deboche. Waar het overdag soms warm genoeg is om in je t-shirt te lopen, zo koud is het zodra de zon achter de wolken verdwijnt. Gelukkig is Deboche niet ver van Tengboche en kunnen we ons snel verwarmen bij de kachel.
Dag 5: Trek naar Dingboche (4.360m)
We vertrekken vroeg en lopen in de schaduw van een berg. Ook dan merken we hoe koud het nog is als je niet in de zon loopt. Zodra we de zoveelste hangbrug oversteken lopen we eindelijk in de zon en kunnen we opwarmen.
De tocht naar Dingboche is niet ver en vrij makkelijk. We komen rond 2 uur al aan en hebben de hele middag vrij. Omdat de zon vol op het raam van onze kamer schijnt kunnen we van de warmte genieten! Een echte luxe op deze hoogte.
Dag 6: Acclimatisatiedag in Dingboche
Net als in Namche Bazaar blijven we een extra nacht in Dingboche om te acclimatiseren. Ook hier doen we een kortere wandeltocht en stijgen we zo’n 500 meter om vast te wennen aan de hoogte. Het uitzicht is hier prachtig en we gebruiken dit om een uitgebreide fotoshoot te doen. Nog voor de lunch zijn we weer terug in onze lodge.
In de middag bezoeken we een kleine bakkerij. De voornaamste reden: hier kun je je telefoon gratis opladen bij aankoop van een kopje thee. Maar ook omdat deze bakkerij al jaren iedere dag om 2 uur ’s middags de film Everest speelt.
Dag 7: Trek naar Lobuche (4930m)
Na ruim 12 uur geslapen te hebben – de hoogte doet rare dingen met je lichaam – vertrekken we richting Lobuche. Het eerste deel van deze dag is vooral plat (Nederlands plat!) en we lopen met een grote kudde yaks over het terrein. We stijgen langzaam en blijven een uur of twee in Dughla om te lunchen. Net na deze plek begint de klim naar de “climber’s memorials”, waar je de gedenktekens vindt voor bergbeklimmers die omgekomen zijn tijdens hun klim. Een dubbel gevoel, want de plek is prachtig en heeft – voor mij – het mooiste uitzicht van de hele trek.
Vanaf deze plek lopen we richting Lobuche. Hier slaat de hoogte pas echt toe – ook al is het grootste gedeelte hier vlak, het kost ontzettend veel moeite om te blijven lopen. Nadat we Lobuche bereiken krijgen ook meerdere trekkers van de groep last van hoofdpijn.
’s Avonds is het koud en lijkt het onmogelijk om nog fatsoenlijk op te warmen. Met 4 lagen kleding aan zitten we dicht bij het vuur, gestookt op yak-poep, omdat er niets anders brandbaars te vinden is op deze hoogte. Zodra de zon begint te zakken vertelt onze gids dat we naar buiten moeten – iets waar niemand op dat moment nog zin in heeft. We doen het toch en worden beloond met een prachtig uitzicht van de ondergaande zon op Nuptse. Hier zijn geen woorden voor!
Dag 8: Trek naar Gorak Shep (5.160m), Everest Base Camp (5.364m) en Kala Patthar (5.545m)
We beginnen deze dag extra vroeg, omdat we zowel Everest Base Camp als Kala Patthar op één dag willen bereiken. De eerste 3 kilometer naar Gorak Shep kosten moeite en het duurt dan ook zo’n 3 uur voordat we hier zijn. We lunchen in Gorak Shep en vertrekken daarna naar Everest Base Camp. Ook hier doen we met gemak nog 2,5 uur over, maar we halen het!
Everest Base Camp is voor het grootste gedeelte van de mensen niet meer dan een hoop stenen met gebedsvlaggetjes. Het échte base camp ligt nog een stuk verderop en is normaal gesproken een klein dorp van tenten. Wij zijn er net nog te vroeg in het seizoen, er staat misschien een handjevol tenten. Vanaf het eindpunt van de trek heb je een fantastisch uitzicht over Khumbu Glacier, maar Everest is vanaf dat punt niet meer te zien. Het échte hoogtepunt van de trek is voor veel mensen dan ook de berg Kala Patthar beklimmen!
We lopen terug naar de lodge en nemen rust, want we willen Kala Patthar nog beklimmen. Veel trekkers doen dit in de ochtend voor zonsopgang, maar onze gids raadt ons aan om het met zonsondergang te doen. Je ziet Everest dan namelijk oranje kleuren. Het grootste gedeelte van de groep heeft hier geen zin meer in na een intensieve dag, maar wij beklimmen Kala Patthar nog wel. Het is ijskoud zodra de zon onder gaat, maar wat voelen we ons voldaan!
Dag 9: Trek naar Pangboche (3.985m)
Heel eerlijk: het is best wel lekker om je nog een keer om te draaien als je de halve lodge een paar uur voor zonsopgang hoort opstaan. Omdat wij Kala Patthar de dag ervoor al hebben beklommen, kunnen we wat later opstaan dan de meeste trekkers. We ontbijten en vertrekken daarna weer naar Lobuche.
In Lobuche wachten we een paar uur, want een trekker uit onze groep heeft (waarschijnlijk) last van hoogteziekte gehad, is daardoor gestruikeld en kan niet verder lopen. Ze wordt per helikopter teruggevlogen naar Kathmandu. Nadat duidelijk is dat alles verder goed gaat met haar gaan wij ook verder.
De weg naar beneden is vrij lang (zo’n 20-25 kilometer per dag), maar gaat veel makkelijker dan omhoog. Je merkt met iedere stap naar beneden dat er meer zuurstof in de lucht zit en het lopen gaat steeds makkelijker. Tegen het einde van de dag komen we aan in Pangboche, waar we overnachten.
Dag 10: Trek naar Namche Bazaar (3.445m), dag 11: Trek naar Lukla (2.800m) en dag 12: vlucht naar Kathmandu.
Op dag 10 lopen we terug naar Namche Bazaar. Een flinke tocht, maar omdat het lopen steeds makkelijk gaat zijn we halverwege de middag al in Namche. Sinds we hier waren op de heenweg hebben we niet meer kunnen douchen, dus een warme douche is nu extra welkom!
De dag erna lopen we terug naar Lukla. Na de nodige yak- en muilezelfiles komen we aan bij de laatste klim naar Lukla. We vieren het einde van een fantastische trek met een warme douche, een lekker vette pizza en een Khumbu biertje. Een geslaagd avontuur en een aanrader voor iedereen die van wandelen houdt!
Moet je met een georganiseerde reis of kun je het ook zelf regelen?
Nee, je hoeft je reis niet per se te boeken bij een reisbureau. De trek naar Everest Base Camp is goed zelf te regelen. Tickets naar Lukla zijn online of bij een reisbureau in Thamel te boeken en ook je vergunningen (TIMS kaart en Sagarmatha National Park Permit) kun je eenvoudig regelen. Mocht je toch een gids of porter (drager) willen, dan zijn er in Lukla nog veel Nepalezen te vinden die hun service aanbieden. Spreek hiervoor wel duidelijk van tevoren een prijs af. Overal langs de trek vind je teahouses/lodges waar je kunt overnachten en het pad staat duidelijk aangegeven. Mocht je het toch even niet meer weten, dan zijn er genoeg trekkers of lokale bewoners die je graag helpen.
Ga je niet met een georganiseerde reis, dan ben je vrij om je eigen schema te bepalen. Mocht je last krijgen van de hoogte, dan is dat soms lastig te combineren met een vooraf bepaald schema dat je moet volgen. Zonder groep kun je zelf bepalen om langer op één plek te blijven en kun je de trek op eigen tempo doen.
Boek je je reis wel via een reisbureau, dan wordt alles voor je geregeld. Je hoeft zelf niet te denken aan je vlucht, je gids, je porter, je vergunningen en je overnachtingen. Persoonlijk heb ik ervoor gekozen om met een georganiseerde reis te gaan. De voornaamste reden hiervoor was dat ik nog nooit op zulke hoogte was geweest, alleen reisde, en niet zeker wist of ik de symptomen van hoogteziekte zou herkennen (of zou toegeven). Ik vond het een fijn idee dat er altijd iemand op je let. Daarnaast kwam mijn gids uit de buurt van Lukla en had hij prachtige verhalen over de lokale gebruiken en cultuur (en natuurlijk de bergen!).
Hoe fit moet je zijn voor de Everest Base camp trek?
Je hoeft niet superfit te zijn om Everest Base Camp te bereiken. Het pad is relatief eenvoudig en op de heenweg loop je meestal niet meer dan 12 kilometer per dag. Vaak waren we niet meer dan 6 uur onderweg. Als je dit kan lopen met een dagrugzak, dan ben je fit genoeg voor Everest Base Camp. Maar hoe fitter je bent, hoe meer energie je waarschijnlijk over hebt om te genieten van de omgeving.
Een veel grotere uitdaging dan het wandelen zelf is de hoogte. Hoe hoger je komt, hoe meer moeite het kost om te blijven lopen. Hoeveel last je hiervan hebt heeft niets te maken met hoe fit je bent.
Welke spullen zijn echt handig om mee te nemen op mijn hike?
Met stip op 1: goede wandelschoenen! Zorg er ook voor dat je deze al hebt ingelopen. Daarnaast is een warme slaapzak onmisbaar, want vooral ’s nachts kan het erg koud worden.
Qua kleding is het goed om verschillende lagen kleding mee te nemen. Zo kun je je warm en comfortabel aankleden, maar kan je ook snel laagjes uit doen als je in de zon loopt. Het is fijn als je kleding licht en sneldrogend is. Een warme donsjas is ook fijn als het koud is.
Qua hygiëne was ik zelf erg blij met babydoekjes en talkpoeder. Wanneer je niet meer kan douchen is het fijn als je jezelf toch nog een beetje kan opfrissen. En vergeet je wc-papier niet!
Tot slot: neem ook genoeg cash mee. In Lukla en Namche Bazaar zijn wel pinautomaten, maar de kosten hiervan zijn hoog en ze doen het niet altijd. In winkeltjes en lodges kun je vaak alleen cash betalen en heb je een gids en/of porter, dan wordt er verwacht dat je fooi geeft.
Hoe comfortabel zijn de slaapplekken op de Everest Base Camp trek?
Een luxe kamer hoef je niet te verwachten op deze trek. Lodges zijn basic, maar hebben wel alle voorzieningen die je nodig hebt.
In mijn ervaring worden de lodges meer basic naarmate je hoger komt. De meeste lodges hebben een gemeenschappelijke ruimte waar een kachel aangestoken wordt. Hier is het vaak gezellig en ontmoet je makkelijk andere trekkers. De kamers zelf worden niet warm gehouden en zijn vaak erg koud, maar het is goed te doen met een warme slaapzak. De muren zijn dun, dus vergeet je oordopjes niet, zodat je niet wakker ligt van het gesnurk van iemand twee kamers verderop.
Sommige lodges (voornamelijk in Lukla en Namche Bazaar) hebben nog stromend water. Luxere lodges hebben ook werkende stopcontacten of wifi, maar hier betaal je meestal wel extra voor. Op grote hoogte kan het zijn dat er geen stromend water meer is. Dat betekent dus een week niet douchen.
Hoe zit het met eten en drinken op de Everest Base Camp Trek?
Eten en drinken kun je doen in de lodges waar je slaapt. Sterker nog, dit wordt eigenlijk ook van je verwacht. Er is vaak een uitgebreide kaart, met zowel Nepalese als Westerse gerechten (in veel lodges kan je zelfs pizza eten). Tijdens de trek kun je het best kiezen voor vegetarische gerechten. Vlees wordt naar boven gebracht op de rug van een porter of met muilezels/yaks. Dat betekent dat je vlees misschien meerdere dagen in de brandende zon heeft gelegen en inmiddels bedorven kan zijn.
Het kraanwater in Nepal kun je beter niet drinken. Tijdens de trek kun je water in plastic flessen kopen, maar dit is natuurlijk niet zo vriendelijk voor het milieu. Daarnaast wordt dit duurder naarmate je hoger komt. Je kunt daarom je eigen flessen laten vullen in de lodges en het water zelf zuiveren (met bijvoorbeeld waterzuiveringstabletten).
Hoeveel mensen kom je tegen, is het echt zo druk?
Er wordt vaak gezegd dat de trek naar Everest Base Camp erg druk is, met name in de maanden oktober/november en maart/april. Ik heb deze trek begin maart gelopen en vond het erg meevallen. In sommige lodges waren we zelfs de enige gasten. Onderweg kwamen we genoeg andere trekkers tegen, maar het werd nooit té druk. Een kanttekening hierbij is dat ik de trek liep nog voordat het ‘officële’ hoogseizoen van start ging. Op de terugweg zagen we dat het al duidelijk drukker was.
