• Menu
  • Menu

Zo wordt je in 30 dagen een daadkrachtiger persoon zonder excuses

Dit is een bijzondere post.

Vooral als je bepaalde dingen in je leven wilt verbeteren, maar wordt tegen gehouden door excuses, twijfels en onzekerheden.

Geloof je het niet?

Vraag jezelf dan eens af of één van de onderstaande dingen klopt…

  • Jij bent een persoon die er redelijk zelfverzekerd uit ziet, maar van binnen best een twijfelaar kan zijn.
  • Je wilt gelukkig zijn, maar twijfelt soms hoe dit dan te bereiken.
  • Je wilt vrijheid hebben, maar vind het ook eng omdat je niet weet wat je ermee zou doen.
  • Je wilt meer plezier hebben, maar vindt het ook lastig om je zekerheden te laten varen.

Hm, je zou bijna gaan geloven dat ik echt gedachten kan lezen?

Ik moet je helaas teleurstellen, dit geldt voor 99% van alle mensen en dus ook voor jou. Maar wat ook klopt is dit:

Iedereen wil wat bereiken, maar er staat altijd iets in de weg.

We willen bijvoorbeeld reizen, maar vinden het eng om onze zekerheden los te laten en hebben het gevoel dat we ‘alles achter moeten laten.’

Je wilt iets aan de wereld laten zien, bijvoorbeeld je mening, je visie of je ware zelf maar bent bang voor wat anderen van je vinden.

Je wilt poëzie schrijven, schilderen, whatever maar bent bang om die kant van jezelf te laten zien dus laat je al die awesome stukken ergens wegrotten zonder dat iemand ze ooit ziet.

En zo zijn er nog duizenden dingen te bedenken waarbij we iets wel willen maar geen actie ondernemen vanwege onzekerheid, twijfels en slappe excuses.

Veel mensen komen dan ook nooit voorbij hun angst. Hun comfortzone is een comfortkuil die alsmaar dieper wordt.

“‘Dikke lul’, dacht ik eerst. Zo simpel kan het niet zijn. Maar naarmate ik verder las begon ik zijn boodschap te begrijpen.  Het gaat om het overwinnen van angsten en het dealen met dat gevoel van ongemakkelijkheid.”

Maarja, word je er ook echt gelukkig van als je altijd maar kiest voor comfort? Als je straks terug kijkt op je leven, kun je dan zeggen dat je echt geleefd hebt zoals jij wilde?

Niet echt hè?

Soms moet je namelijk voor de moeilijke optie kiezen. De risicovolle optie, die meer pijn oplevert maar ook meer genot.

Tijd dus om jezelf te trainen om vanaf nu wél die gewaagde keuzes te gaan maken en het is heel simpel.

Twee woorden en een werkende douche.

Om je angsten te overwinnen heb je maar twee dingen nodig.

Een werkende douche – waarover zo direct meer – en twee magische woorden. Woorden die aanzetten tot actie. Woorden die ervoor zorgen dat je in het diepe springt en erop vertrouwt dat het goed komt.

We hebben het natuurlijk over de woorden: fuck it. 

Je wilt bungeejumpen, maar je hebt hoogtevrees? Fuck it.

Je wilt lang op reis maar je bent bang dat je straks bij thuiskomst geen baan kunt vinden? Fuck it.

Je vindt iemand leuk maar bent bang voor zijn of haar reactie als je dit toegeeft? Fuck it.

Fuck it. Heerlijke woorden, maar je moet het wel menen en dat is gelijk het probleem: de meeste mensen menen het niet.

Fuck it betekent niks als je het niet koppelt aan actie

Je kunt niet fuck it zeggen en dan alsnog niks doen, maar het gebeurt wel.

“Fuck it. Ik ga m’n baan opzeggen!” Volgende dag: “miauw… doe het morgen wel.”

Goede voornemens, nul daadkracht.

Wat ik je nu ga vertellen klinkt misschien heel gek, maar als jij wilt stoppen met het uitstellen van je dromen, stoppen met het toegeven aan excuses en twijfels en ein-de-lijk wilt doen waar je echt blij van wordt dan moet je dit doen:

30 dagen lang, alleen maar koud douchen.

En dan bedoel ik niet een lauwe “oh ik doe de warme kraan wel ietsjes minder ver open” versie van koud.

Dan bedoel ik, koud. Als in midden in de winter koud. Zo koud dat de kloten van een ijsbeer er af zouden vriezen. Bij wijze van dan.

En minimaal vijf minuten met je volledige lichaam onder die ijskoude straal.

Ik kan je vertellen: It sucks.

Het is inmiddels alweer drie jaar geleden dat ik deze challenge deed. Ik volgde in die tijd een jongeman genaamd Joel Runyon. Hij is de persoon achter de blog impossiblehq.com, de blog die gaat over het overwinnen van onmogelijke uitdagingen. Opeens begon hij te vertellen over de life changing magic of cold showers.

‘Dikke lul’, dacht ik eerst. Zo simpel kan het niet zijn.

Maar naarmate ik verder las begon ik zijn boodschap te begrijpen. Ik begon te begrijpen dat het niet gaat om die koude douches. Het gaat om het overwinnen van angsten en het dealen met dat gevoel van ongemakkelijkheid.

Die kou is niet belangrijk. Het is een spoedcursus dealen met twijfels.

Want dat gevoel dat je hebt als jij straks in die douche staat en naar die douchekop kijkt…

Dat gevoel van “miauw miauw, kan ik niet gewoon nog één dagje een warme douche nemen?”

Dat gevoel is exact wat er mis is met je. Klinkt dat lullig? Laat ik het dan anders zeggen: de excuses die je verzint om niet de koude maar de warme douche te nemen, zijn EXACT dezelfde excuses die je gebruikt als je in een situatie komt waar het lastig dreigt te worden en je dus kiest voor de easy way out.

… misschien wil ik het toch niet zo graag.
… Ik weet niet zeker of ik het wel leuk vind.
… Het is niet het juiste moment.
… Ik weet niet of het me wel lukt.
… Ik heb gewoon geen motivatie.
… Morgen begin ik echt.

Een koude douche is niet iets wat je jezelf aandoet. Het is een spoedcursus dealen met destructieve excuses.

Ik leerde in die 30 dagen:

Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest.
Had ‘m wel eens eerder gehoord, maar dit is echt zo. Die koude douche zuigt, maar lang niet zo erg als die excuus-verzinnende-zelfmedelijden-hebbende versie van jezelf denkt. Na een week had ik nergens last van – en ja het was winter in Nederland.

Acceptatie is half the battle. 
Die koude straal op je hoofd, in je nek. Het zuigt. Hard. De lucht wordt uit je longen geknald. Je ademt ongecontroleerd. Misschien kraam je wel een kleine oerkreet uit. Die warme knop is zo verleidelijk, maar de regel is 5 minuten.

“I just have to deal with it.”

Het moment dat je dat tegen jezelf zegt, is het moment dat je ok bent. Het moment dat je accepteert dat je 5 minuten onder een koude douche gaat staan en je er niet langer tegen verzet. Dat is het moment dat het niet meer ongemakkelijk is. Je omarmt dat het zuigt. Het is ok om je oncomfortabel te voelen.

Het gaat vanzelf wel weer over
Alles wat oncomfortabel is gaat weer over. Of je went er aan, of het gaat gewoon over.

Oncomfortabelheid leidt tot comfortabelheid
Dit klinkt misschien raar, maar het is heel logisch. Wanneer je accepteert dat ongemakkelijke gevoelens als schaamte, angst of onzekerheid ok zijn, breid je jouw comfortzone steeds verder uit. Je voelt je dan namelijk comfortabel bij het feit dat je je oncomfortabel voelt. Oncomfortabelheid is nu onderdeel van je comfortzone.

Betekent het nu dat ik me superchill voel als iets oncomfortabel is? Nee, natuurlijk niet. Maar het boeit me gewoon niet en dat is het grote verschil.

146,6 km op een rechte weg fietsen? Fuck it…

Dus wat zeg je ervan?

Ben je klaar om je angsten en twijfels te overwinnen?

Ben je klaar om te doen wat je eigenlijk moet doen maar nooit doet omdat je wordt tegengehouden door excuses, twijfels en onzekerheden?

Ben je klaar om die onzekerheden een trap in de ballen te geven?

Ben je klaar om een daadkrachtigere versie van jezelf neer te zetten?

Serieus, neem dan die koude douche. 30 dagen lang. 5 minuten per sessie. No Excuses en doe voor de lol op zaterdagen eens 10 minuten.

Die douchekop is namelijk niets anders dan een fysieke manifestatie van jouw twijfels, onzekerheden en excuses.

Wanneer je naar die douchekop kijkt, staar je die zwakke excuus-verzinnende-risicomijdende-kant van jezelf recht in de ogen.

Precies zoals je doet als je voor een veel moeilijkere keuze staat.

Als je niet eens 5 minuten onder een koude douche kunt staan, hoe kun je dan in godsnaam verwachten veel belangrijkere keuzes te maken?

Serieus, dit is geen grap. Als je morgen onder die douche stapt, kijk dan naar die douchekop en zeg fuck it.

Bring it on bitch. 

En vergeet vervolgens niet de koude kraan aan te draaien. Doe je mee? Zal mij benieuwen of het lukt.