Punch. Punch. Uppercut. Left knee. Left Kick. Left Kick. 10 more. Punch. Aaah good. 10 push-ups.
Ik kijk in de spiegel en zie mezelf staan als een aardbei met een korte broek aan, happend naar adem terwijl m’n zweetdruppels in een regenachtig tempo op de grond onder me uiteenspatten.
Het leek vooraf nog zo’n goed idee om drie weken te gaan trainen in de Charn Chai Muay Thai Kickbox gym in Pai. In dit rustige dorpje gelegen in het Noorden van Thailand zou ik na 17 maanden reizen weer een beetje fit worden en bovendien een nieuwe sport leren.
Het trainingsprogramma zou bestaan uit twee keer twee uur training per dag, 6 dagen per week. Best pittig voor iemand die al een tijdje niet meer had gesport. Maar goed, een goede gezondheid komt je niet aanwaaien.
Muay Thai: Een uitdagende training
Vol goede voornemens en verwachtingen begin ik dan ook op een zaterdagochtend, misschien wel de minst favoriete dag voor velen, aan de training. Die dag staat er een tempelrun op het programma waarbij je eerst 2-3 kilometer rustig kunt rennen om vervolgens je longen op te hoesten op de 350 trappen die naar de top van de tempel leiden.
Oelalah, dit is een lekker begin zeg.
Maar het voelt goed om weer actief te zijn. Het voelt goed om weer te sporten. En het voelt goed om iets nieuws te leren in een high-energy omgeving waar iedereen plezier heeft maar tegelijkertijd uitgedaagd wordt om het maximale te geven.
Het restant van de training wordt gevuld met techniekoefeningen voor de beginners, gevolgd door padwork waarbij je één op één met de trainer helemaal kapot gaat en zodra het einde van de training in zicht komt, worden er nog eventjes 100 trappen en 100 knietjes op de boxzak verwacht.
Ik kan je vertellen, dat is stuk gaan.
Als afsluiting van de training wordt er in groepsverband nog even gewerkt aan je buikspieren. Een mooie wake-up call voor iemand die z’n laatste sit-up niet eens kan herinneren. En een beetje beschamend ook wel als je een plank probeert te maken maar 20 seconde later als een pudding met vier ledematen in elkaar zakt.
“Bruce Lee was ook ooit een beginner” hou ik mezelf maar voor.
Goede sfeer
Het mooie aan trainen in de Charn Chai Gym is dat er een mooie mix is van beginners, gevorderden en een aantal pro-fighters. Sommigen trainen voor één dagje, gewoon voor de ervaring. Anderen komen voor een week of twee en weer anderen blijven een aantal maanden om te trainen voor hun (eerste) gevecht.
De trainers zijn vriendelijk en altijd in voor een geintje, maar dagen je ook uit om tot je max te gaan. Dat betekent dat je soms met een babmoestok een tikkie op je kont krijgt als je het een beetje rustig aan doet en soms kun je ze dan vermoorden, maar achteraf heb je alleen maar een voldaan gevoel.
Aan het eind van elke training staat er een portie rijst met curry, groenten of een omelet te wachten en worden aan de eettafel reisverhalen uitgewisseld of wordt er gesproken over de training.
Het is fijn om in de gym te zijn en zeker als je een tijdje hebt rondgereisd is het prettig om even een paar dagen of weken op dezelfde plek te blijven terwijl je toch nog lekker wat doet.
Trainen op je eigen tempo
Je voelt al snel dat je fitter wordt. Waar je na de eerste dag trainen rondloopt alsof iemand net een lantaarnpaal in je reet heeft gestopt, zo merk je na een paar dagen dat je spieren het steeds makkelijker aankunnen.
Ook je verschijning in de spiegel begint al na een paar dagen wat te slinken en de broekriem kan één of twee gaatjes strakker.
Toch is er altijd kans op een blessure. Zeker als je van ‘helemaal niks doen’ ineens naar ‘vier uur per dag trainen’ gaat.
Het fijne is echter dat je altijd voor jezelf kunt trainen en er geen enkele verplichting is om op te komen dagen. Als je dus liever een dagje wilt overslaan dan is dat geen enkel probleem.
Dat betekent dat je feitelijk zo fit kunt worden als je zelf wilt.
Wil je één keer per dag trainen? Prima.
Drie keer per week? Ook goed.
Twee keer per dag? Als jij denkt dat je dat aan kan, moet je dat zeker doen.
Als dat je lukt, stuur me dan even een mailtje want dan neem ik m’n petje voor je af.